Taw: JHWH is My Regter

Pylkoker Van Elohym

'n Filosoof, spreek woorde om te koor
Maar van U Liefde se genade is daar geen spoor
Hulle staan in teologie gestaal
Waarmee hulle die mense in rondmaal
Apokriewe boeke behels U ander spore
En daarin staan geskrywe alles wat belowe
Maar snaaks genoeg, word dit uit gespoeg
En word vertrap en selfs af geploeg

U Teokrasie lê vermink onder stompe
Wat geen loot, ja, geen spruit het, maar lonte
Hulle verdraai U Woorde om hulleself in te dek
En hoop nogtans op U beskermende hek
Vir oulaas probeer die Opregte U waarheid te bring
Maar vir hierdie laaste groep klink dit maar gering
Hulle spog soos 'n pou dat hulle nie hoef te hoor
En met hoogmoed se houding verander hulle dit na goor

Pragmatisme met 'n diplomatiese toon
Gee hulle eerder hulle tiende aan 'n verlore loon
By voorbaat dank en baie trots op hulleself
Dink hulle dat die swaar tye nou uit eindelik sal weg werf
Nog hier, nog daar, nog 'n bietjie vergaar
Maar op aarde dink die mens hy is die leeraar
Daarom laat hy homself nie deur U vermaan
En kies dan ook vir die maklikste pad daarvandaan

Maar magtig en regverdig is U oordeel oor dit
Want wie kan staande bly wanneer U die aarde begin verhit?
Of wie is daar wat aan U bekendmaak of iets laat vertel?
Wanneer die seisoene al reeds lank terug hulle ure het versnel
Komplot op komplot word teen U gesmee en beplan
En die mens bedink:  "Ons kan, Ons kan, Ons kan"
Maar U, O Vader, ken die mens se treë
En dit is waarop al U dade uiting aan gaan gee

Eksodus 34:1-35
[1]  Toe het die HERE aan Moses gesê: Kap vir jou twee kliptafels soos die eerstes; dan sal Ek op die tafels die woorde skrywe wat op die eerste tafels was, wat jy verbrysel het.
[2]  En hou jou gereed teen die môre, en klim in die môre op die berg Sinai en gaan daar staan by My op die top van die berg.
[3]  Maar niemand mag saam met jou opklim nie; laat daar ook niemand op die hele berg gesien word nie; laat ook geen kleinvee of beeste teen hierdie berg wei nie.
[4]  Toe het hy twee kliptafels gekap soos die eerstes, en Moses het die môre vroeg klaargemaak en op die berg Sinai geklim, soos die HERE hom beveel het, en die twee kliptafels in sy hand geneem.
[5]  En die HERE het neergedaal in die wolk en daar by hom gestaan. En Hy het die Naam van die HERE uitgeroep.
[6]  En toe die HERE by hom verbygaan, het Hy geroep: HERE, HERE, barmhartige en genadige God, lankmoedig en groot van goedertierenheid en trou;
[7]  wat die goedertierenheid bewaar vir duisende, wat ongeregtigheid en oortreding en sonde vergewe, maar nooit ongestraf laat bly nie; wat die ongeregtigheid van die vaders besoek aan die kinders en aan die kindskinders, aan die derde en aan die vierde geslag.